Thursday, September 4, 2008

ഞാന്‍ എന്ന പാട്ടുകാരന്‍ .....!!!!!!

എല്ലാ മനുഷ്യനും ദൈവം എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ.....കഴിവുകള്‍ നല്‍കുമല്ലോ....

പണ്ടൊരിക്കല്‍ ഞാനും എന്റെ കഴിവുകളെ തേടി ...തെരുവുകളിലേക്ക്‌ ഇറങ്ങി...

അന്നോരുനാല്‍.....ഞാന്‍ അഞ്ചാം ക്ലാസ്സില്‍ പഠിക്കുന്ന കാലം....
എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട കളിക്കൂട്ടുകാരനായിരുന്നു കൃഷ്ണചന്ദ്രന്‍...
ഞാനും ശങ്കരനുംകൃഷ്ണച്ചന്ദ്രനും ആയിരുന്നു...ഉറ്റ സുഹൃത്തുക്കള്‍ .....

എന്നാല്‍ കൂട്ടത്തില്‍ കിടിലം കൃഷ്ണചന്ദ്രന്‍....കാരണം എന്താ ???

അല്ല ചോദിക്ക്.........!!

അവന്‍ നന്നായി പടികുമായിരുന്നു....
അവന്‍ അഞ്ചാം ക്ലാസ്സില്‍ പഠിക്കുമ്പോഴേ മീശയും താടിയുമൊക്കെ ഉണ്ടാര്‍ന്നു..
[ ഇവനെന്താ കരടി ആണോ]

അവന്‍ അവന്‍ പാട്ടു പടിക്കുമാര്‍ന്നു പാടുമാര്‍ന്നു...
ഇതു കണ്ട....എനിക്കും ശങ്കരനും പിടിച്ചില്ല.....

പഠിത്തം അത് നമ്മളെ കൊണ്ടു പറ്റത്തില്ല.........
പിന്നെ താടിയും മുടിയും....അതും പ്രായോഗികമല്ല....

അടുത്തോ.....പാട്ടു.............അതുകൊല്ലം...

ഒന്നു സ്രെമിചാലോ എന്ന് കരുതി .....
അടുത്ത ദിവസം തന്നെ ഞങ്ങള്‍ ..ചാലക്കുഴിയിലെ ഒരു സംഗീത ക്ലാസ്സില്‍ ചേര്ന്നു...

അടുത്ത ദിവസം ടെക്ഷിനയുംയി..അമ്പലത്തിലൊക്കെ പോയി വന്നു...
സാറിന്റെ കൈകളിലേക്ക് ടെക്ഷിന കൊടുത്തിട്ട് ഞങ്ങളെ പടിപിഇകാനായി സര്‍ ഇരു‌ന്നു....

കണ്ണടച്ച് ദൈവത്തിനെ മനസ്സില്‍ കരുതാന്‍ പറഞ്ഞു.....
എന്നാല്‍ ഈ അലവലാത് ഷാജി... ഛെ അല്ല ശങ്കരന്ന്‍ അപ്പോഴും എന്നെ വിട്ടില്ല
അവന്റെ മണ്ടത്തരങ്ങള്‍ എന്നെ ചിരിപിഇച്ചു...

അന്ന് സര്‍..സാ പാ പീ അങ്ങനെ എന്തൊക്കെ പഠിപ്പിച്ചു...അന്ന് രണ്ടു മനിക്കൊരുകലക്ക് ശേഷം സര്‍ എന്നെയും ശകരിനെയും നോക്കിയിട്ട് പറഞ്ഞു...

ഇതു നിങ്ങള്ക്ക് പറ്റിയ പണി അല്ല മക്കളെ....വേണേ ധെക്ഷിന തിരികെ തരാം എന്ന്..

സര്‍ ഒരുപാടു ക്ഷീണിച്ചിരുന്നു. ഒരു ചുമട്ടു തൊഴിലാളിയുടെ ....ക്ഷീണം...

എന്നിട്ടുന്‍ ഞങ്ങള്‍ തോല്‍ക്കാന്‍ തയ്യരല്ലര്‍ന്നു....

പാട്ടിലേല്‍ വേണ്ട വേറെ എന്തേലും പഠിക്കണം എണ്ണ തീരുമാനം ആയി
അടുത്ത ദിവസം ശക്തമായ തീരുമാനം വയലിന്‍ പഠിക്കണം...

അങ്ങനെ അതെടുത്ത് വെച്ചിട്ട് വീണ്ടും പഴത്‌ പോലെ തന്നെ .....മാന്യമായ കേള്‍ക്കാന്‍ കൊള്ളാവുന്ന ഒരു ശബ്ദവും ഉണ്ടാകാന്‍ സാധിച്ചില്ല
..

ഒരാഴ്ച നീണ്ട പരിശ്രമത്തിനു ശേഷം ഞങ്ങള്‍ വയലിന്‍ മാറി...

വെല്‍ മാറ്റി.............!!!!

അങ്ങനെ രണ്ടാമത്തെ ആഴ്ച ഞങ്ങള്‍ ഗിത്താര്‍ പഠിക്കാന്‍ തുടങ്ങി....
ശങ്കര്‍......: സര്‍ ഒരു താല്പര്യമില്ലാത്തത് പോലേ??

സര്‍...: ഒരഴ്ച്ചയല്ലേ...............അത് കഴിയട്ടെ............???
അങ്ങനെ ആ കൊപ്പിലും .നല്ല ഒരു ശബ്ദം ഉണ്ടാകാന്‍ പറ്റിയില്ല,,,

നീണ്ട ഒരാഴ്ച....
അവസാനം അതും തേഞ്ഞു .....................

ഞാന്‍...: സര്‍ നമുക്കു ഹമോനിയം ഒന്നു നോക്ക്കിയാലോ........

സര്‍ ....: നോക്കണേ നോക്കിക്കോ..........ഇനി അത് പഠിക്കാന്‍ എന്ന് മാത്രം പറയരുത്....

ദെ ഞാന്‍ നോക്കുമ്പോള്‍...ശങ്കര്‍ അതില്‍ നല്ല നല്ല ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കുന്നു...

ഉണട്നെ ഞാന്‍....::: സര്‍ എനിക്ക് എനിക്ക്ക്...........

സര്‍ ..::നിനക്കു.....??

ഞാന്‍...:::സര്‍ എനിക്കത് പഠിക്കണം....ചിലപ്പോ എന്റെ കഴിവുകള്‍ അതിലാനെന്കിലോ??


സര്‍..::എന്റെ ലോകനാര്‍ക്കാവിലമ്മേ..............???
[എന്നോടെന്തിന് ഈ പരീക്ഷണം എണ്ണ മട്ടില്‍]

അങ്ങനെ അന്ന് മുതല്‍ ഞാന്‍ ഹാര്‍മോണിയം പഠിച്ചു......

അങ്ങനെ പഠിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കെ....ദെ ഒരുത്തന്‍..ഒരു പീക്രി...ഇരുന്നു തബല അടിക്കുന്നു...
അയ്യട..എന്നെചെറിയ പയ്യന്‍ അന്യായ അടി തന്നെ....

പെട്ടെന്.....സര്‍ എനിക്ക് അത് പഠിക്കണം........

ക്ഷമ നശിച്ച സര്‍. ഓ ഇനി ഇതും വേണോ???

ഇത്രേം ആകിയത് പോരെ....അങ്ങനെ അടുത്ത മനോഹരമായ ആഴ്ച ..

ഞാന്‍ തബല പഠിച്ചു തുടങ്ങി.....അങ്ങെന്‍ അവസാനം എന്നിലെ കലാകാരന്‍...ഉണര്‍ന്നു......

ഞാന്‍ എന്റെ കഴിവുകളെ ഉണര്‍ത്തി ...........നിര്‍വാണ....

നാ ധിം ധിന്ന ...ന തിം തിന്ന.............അങ്ങനെ ഞാന്‍ കൊട്ടി....കൊട്ടി...

പെട്ടെന്.....കളെ എന്നോരോ ശബ്ദം.......

എല്ലാരുടെയും ശ്രേധ എന്നിലെല്കായി ......

പെട്ടെന്നാണ് ഞാന്‍ തിരിച്ചറിയുന്നത്‌......തബല പൊട്ടി..............

അപ്പോഴേക്കും ഒരു മാസത്തെ ഫീസ് കൊടുത്തു കഴിഞ്ഞിരുന്നു....
രണ്ടു കൈയും കൂപി സര്‍ എന്നോട്........

ഒന്നു പോയി താരാവോ............???

ത്ത് എന്റെ കഴിവുകളെ മനസില്ലാക്കാതെ മനുഷ്യാ ...

സര്‍ വീണ്ടും ഡാ....

ഞാന്‍ പോകുവല്ല............എന്നും പറഞ്ഞു ഇറങ്ങി....

അന്നത്തോടെ എന്റെ ജീവിതം അല്ല കലാജീവിതം. അവസാനിച്ചു.....

ഇപ്പോഴും ഒളിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന എന്റെ കഴിവിനെ തേടി ഞാന്‍ അലയുകയ്യാണ്....

2 comments:

Mr. സംഭവം (ചുള്ളൻ) said...

സംഗീതം എന്ന മഹാസാഗരത്തിന് വേണ്ടി ഇറങ്ങിത്തിരിച്ച നി അവസാനം ആ സത്യം മനസിലാക്കിയല്ലൊ... നിന്നെ കൊണ്ട് ആ പണി പറ്റില്ലാ എന്ന്.. അത് കാരണം ഇന്നും എത്രയോപേര്‍ സംഗീതത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നു.. അവരെല്ലാം നിന്നോട് കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു..

സഫരോം കെ സിന്ദഗീ കഭി ഖതം നഹി ഹോ ജാത്താ ഹെയ് !! ശംഭോ മഹാദേവാ !!

ശൈലി കൊള്ളാം.. പക്ഷെ അക്ഷരതെറ്റുകള്‍ തിരുത്താന്‍ ശ്രമിക്കുക.. മലയാളം ക്ലാസ്സില്‍ കണ്ട പെമ്പിള്ളേരെ വായിനോക്കിയിരുന്നതിന്റെ സകലമാന ഗുണങ്ങളും കാണാനുണ്ട്.. ;)

happy blogging :)

ശ്രീ said...

കൊള്ളാം... തളരരുത്... ;)


അക്ഷരത്തെറ്റുകള്‍ കാരണം വായിയ്ക്കാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ട് ട്ടോ

ഇതു ചിലപ്പോള്‍ പ്രയോജനപ്പെട്ടേയ്ക്കും